fredag 1 april 2011

Grimas

Jag skulle vilja kunna skratta. Så mycket blir mycket lättare när man kan. Men jag har tappat förmågan, eller snarare så har jag aldrig kunnat, inte vetat hur. Övningar framför spegeln var sorgliga. Försök att skaffa mig sorg för att rättfärdiga min allvarliga uppsyn har misslyckats. Jag har inget att skylla på. Min dystra min är en vandrande lögn. Jag hade föredragit att luras med skratt

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar